Bültende vakıf da, çocuklar da olmalı diye düşündük, onların gözünden, dilinden yaşamlarına biraz yaklaşalım istedik. Bu başlangıçtan sonra belki hep bizimle olurlar, büyümelerine de şahit oluruz beraberce! Şimdi söz onlarda:
Vakfın büyük çocuklarından Safiye ve öğretmenleri olan Sibel diyor ki Nesin Vakfı kocaman bir aile, bu ailenin en büyük parçasını çocuklar oluşturuyor.
En küçüğümüz beş yaşında, en büyüklerimiz ise üniversiteye gidenler. Vakıftan ayrılmak için belli bir yaş sınırı yoktur, Nesin Vakfı çocuklarına kendi ayakları üzerinde duruncaya kadar destek olur- her ailenin yaptığı gibi… Vakıf tükettiğinden daha çok üreten çocuklar yetiştirmeyi amaçlar. Çocuklar çiçek yetiştirmekten sebze yetiştiriciliğine kadar pek çok tarım faaliyetinde görev alır.
Sözü Ela alıyor: Ben Ela! Burada kocaman bir kütüphane var ve çoook kitap var.
Bu kitapların bazıları eğitici, bir sürü de var. Ve vakfın etüt odası, büyük salon, televizyon odası, katlar ve odalarımızda da var. Burada büyük küçük herkes kardeş, abla ve ağabeydir. Burada çalışan sekiz abla var. Okuduğum kitaplar: Kuğu Gölü, Tekboynuz Vadisi.
Mehmet Ali’yse vakıfta çok güzel şeyler yaptıklarını söylüyor ve ekliyor:
Bazı şeyler kötü olabilir- mesela yüzmek, yüzmeyi biliyorum ama korkuyorum. Ama çok güzel zamanlar geçiriyorum. Bu yüzden çok mutluyum. Vakfa iyi ki gelmişim!
Evrim’in vakıfta en sevdiği yer seramik atölyesi:
Seramik atölyesinde seramikten bardak, tabak, kelebek ve kalp yaptım. Tabii ki bize seramik atölyesinde Süleyman abi yardım ediyor.
Nurcan vakıfta yaptıkları bir toplantıyı anlatıyor:
Bir gün biz toplantı yapmıştık.
Bu toplantıda sirk gündeme gelmeye başlamıştı. O günden sonra sirk yapmaya başlamıştık.
Her perşembe sirk yapıyoruz, varillerin üzerinde yürüyebiliyoruz. Nesin Vakfı’nda bir sürü oda var. Saymanız günler sürer. Aslında burası çoook güzel. Aileyiz ama sorumluluklarımızı hiç unutmuyoruz. Burada bir sürü abla var. Vakıfta bir sürü ağaç var. Bir gün ne oldu biliyor musunuz? Hava çok şiddetliydi, sabah kalktığımızda bir ağaç kırılmıştı. Anlatacaklarım bu kadar.
Nurcan havuzu çok seviyor, tekrar anlatmaya koyuluyor:
Havuzda Ne Yapıyoruz?
-Havuzda çok güzel şeyler yapıyoruz. Belki hoşlanabilirsiniz.
-Atlıyoruz, zıplıyoruz çok güzel oluyor.
-Ama bazenleri korkuyorum.
-İnsanların suda boğulma korkuları vardır. O yüzden ben çok korkuyorum. Bu sefer havuza herkes girecek.
-Taklalar atıyoruz, çok eğlenceli oluyor. En sonda temizlik yapıyoruz.
